Dag 3. Valencia-verrassingen

We wandelen richting  kathedraal en gaan nu even voor de ‘Plaza de la Reina’ naar links, richting de Zijdebeurs (La Lonja de la Seda). Het is Unesco-werelderfgoed. Het gebouw bevat een hal, met gedraaide zuilen, een paviljoen van het Consulaat en een toren (voor handelaars met schulden). Ernaast ligt de ‘Centrale Markt’, de oudste en drukste overdekte markt van Europa.

De Zijdebeurs

Toren van de Zijdebeurs (1482-1548)

Overdekte markt, uit 1928

Met keramiekversiering

Zo druk als op de markt

 

We komen in de buurt van de kathedraal en zien dat de basiliek open is. Binnen wachten ons twee nieuwe verrassingen: we zien nu dat de dagelijkse mis die wij zagen op TV, een dienst is vanuit deze basiliek. Bovendien zingt er een koor van jongens en studenten: ze zingen prachtig, gedisciplineerd, allen in zwarte rok en witte superplie.

Eucharistie in de Basiliek van de Heilige Maagd

Prachtige jongensstemmen vullen de ruimte.

Hier ligt hij nog altijd, op het plein bij de basiliek (zie dag 1).

We gaan door smalle straatjes richting de ‘Poort en Toren van Seramo’, een oude stadspoort. Je mag hem nu beklimmen. Dan duiken we opnieuw het park in, richting ‘Jardins del Real’, waar ook het Museum voor Schone Kunsten ligt. Het is winderig vandaag en de zon komt pas nu en dan tussen de wolken door. We warmen ons op met een ‘Spaanse choco’ en muntthee. De Spaanse choco  is meer chocoladepudding en is niet erg dorstlessend. Niet alle verrassingen vallen dus mee. 

Een van de oude stadstorens bij een stadspoort.

Je mag naar boven klimmen.

Museum voor Schone Kunsten, met 2000 schilderijen (vooral uit 14de tot 17de eeuw).

Een duivel verrast op de 'Brug van de engelbewaarder'

Een laatste verrassing: een reuze schuifaf, in de stijl van Calatrava.

 

Dag 2. Valencia nieuw

Het Turiapark zuidwaarts. Het meest zuidelijke deel van het park is een grote verzameling van moderne gebouwen. Er is een  cultureel-wetenschappelijk complex van drie gebouwen, ontworpen door Santiago Calatrava (de architect van het station van Luik). Er is eerst het museum voor schone kunsten, dan een hemisfeer en ten derde een gebouw voor de wetenschappen, met een agora. Telkens met grote expositieruimten. Bovendien is het geheel omringd met water in blauwe vijvers. Wij nemen de tijd om overal de buitenzijde te bewonderen. Even verder ligt het ‘Aquarium’: de vissen zwemmen er in alle soorten rondom je. Maar wij hebben genoeg aan de zeegeur die hier al hangt en houden het ook hier bij de buitenkant.

Een Christoffel zonder kind?

Museum van Schone Kunsten

Museum en tevens zalen voor muziek en dans

Hemisfeer, als een walvis.

'Umbracle', publieke tuin met overdekking in dezelfde stijl.

Huis van de wetenschappen, ophangbrug, agoragebouw.

Gebouw van de wetenschappen, als walvisgeraamte.

Voor wie wil wandelen met vissen rondom.

 

VALENCIA (11-15 november 2019)

Dag 1. En we zijn in .. Valencia

 

We zijn alleszins in Spanje

Een eerste verkenning van Valencia. Op een kaart kijken om de weg te zoeken naar de kathedraal. Rik ontdekt op de kaart van Andaloesië dat Sevilla niet aan de kust ligt. Nochtans is er hier een haven in de buurt en een zee. Bijgevolg: we zijn niet in Sevilla, maar in Valencia. Gevolg twee: de gids voor Andaloesië vertelt niets over Valencia. Die mag terug de koffer in. Gelukkig hebben we ook een uitprint bij van de ‘Tien bezienswaardigheden van Valencia’.

De weg naar de kathedraal loopt door het Park van de Turia, een van de twee rivieren die hier uitmonden. Een eerste bekoring: in het park gaan zitten op een bank en de zon over ons laten schijnen.

 

Ponte de la Paz

 



'Brug van de vrede', met uitzicht op het park van Turia.



We beperken de rusttijd en vinden vlot de kathedraal. Een gotisch gebouw met barokke aankleding van het hoogkoor en de zijkapellen. Je moet er als bezoeker inkom betalen, maar je krijgt er ook een audiogids bij.

 

 

Een kathedraal met vaste schermen!

 

Barok koor met openplooibaar retabel.

Niet de 'goede' maar de ... moordenaar.



Is dit de beker van de Gouden Graal - in Sevilla staat er ook nog een?

De basiliek ligt vlakbij de kathedraal. Zij is niet toegankelijk. Het plein ervoor is bekend omwille van zijn marmeren tegels en is een van de mooiste pleinen van de stad. Omringd door bomen en veel terrassen. Die met zon zitten vol en we wandelen naar een ander pleintje even verderop. Daar volgt Rik het advies van de serveerster niet en bestelt geen kaastaart met vruchten - die echt lekker is. Hij kiest voor een broodje ‘seniorito’. Het blijkt een hard broodje te zijn, belegd met vlees en gekruid met mosterd: Het is de eerste en laatste keer dat hij het bestelt: reizen is altijd wat avonturen.

 

 

Basiliek, 'Heilige Maagd voor mensen in nood', in roze kleur.

 

Fontein Agua y de la Acequia, in teveel schaduw

 

Toren van kerk 'Sint-Catalina martelares', vroeger een minaret.

 

Koninginneplein, bij kathedraal (rechts) en basiliek (achter)

 

Ingang van het keramiekmuseum, met keramisch beeldhouwwerk.

 

Zij hebben geen angst van wandelaars.

 

NAAR PARIDAISA (22 augustus 2019)

 

 



 

 

Marie-Therese, Jèn, Guido, Madeleine

 

Zie je de wolf?