Priester Rik: VALENCIA (11-15 november 2019)

Dag 1. En we zijn in .. Valencia

We zijn alleszins in Spanje

Een eerste verkenning van Valencia. Op een kaart kijken om de weg te zoeken naar de kathedraal. Rik ontdekt op de kaart van Andaloesië dat Sevilla niet aan de kust ligt. Nochtans is er hier een haven in de buurt en een zee. Bijgevolg: we zijn niet in Sevilla, maar in Valencia. Gevolg twee: de gids voor Andaloesië vertelt niets over Valencia. Die mag terug de koffer in. Gelukkig hebben we ook een uitprint bij van de ‘Tien bezienswaardigheden van Valencia’.

De weg naar de kathedraal loopt door het Park van de Turia, een van de twee rivieren die hier uitmonden. Een eerste bekoring: in het park gaan zitten op een bank en de zon over ons laten schijnen.

Ponte de la Paz

'Brug van de vrede', met uitzicht op het park van Turia.

We beperken de rusttijd en vinden vlot de kathedraal. Een gotisch gebouw met barokke aankleding van het hoogkoor en de zijkapellen. Je moet er als bezoeker inkom betalen, maar je krijgt er ook een audiogids bij.

Een kathedraal met vaste schermen!

Barok koor met openplooibaar retabel.

Niet de 'goede' maar de ... moordenaar.

Is dit de beker van de Gouden Graal - in Sevilla staat er ook nog een?

De basiliek ligt vlakbij de kathedraal. Zij is niet toegankelijk. Het plein ervoor is bekend omwille van zijn marmeren tegels en is een van de mooiste pleinen van de stad. Omringd door bomen en veel terrassen. Die met zon zitten vol en we wandelen naar een ander pleintje even verderop. Daar volgt Rik het advies van de serveerster niet en bestelt geen kaastaart met vruchten - die echt lekker is. Hij kiest voor een broodje ‘seniorito’. Het blijkt een hard broodje te zijn, belegd met vlees en gekruid met mosterd: Het is de eerste en laatste keer dat hij het bestelt: reizen is altijd wat avonturen.