woensdag 15 juni 2016

Moet er nog zout zijn?


Woensdag 15 juni 2016

In de zoutmijn

De Wieliczka-zoutmijn is een van de oudste zoutmijnen ter wereld. Het winnen van zout op deze plek werd voor het eerst vermeld in 1044. In 1992 is de productie van zout er stopgezet, na een grote overstroming. De gangen van de mijn zijn in totaal 300 kilometer lang en bereiken een diepte van 327 meter. Wij dalen eerst af tot 65 meter. Gelukkig mogen Anita en Guido de personeelslift nemen. Hier mag je likken van de vloer en van de muren: het is allemaal zout, ook al lijkt de vloer van marmer. We bewonderen de zoutsculpturen: figuren als Copernicus, kabouters, mijnwerkers met toortsen om gas te detecteren, enz. Er zijn mooie ruimten, zowel om te bidden, als om te feesten en voor concerten. De paarden die vroeger in de mijngangen werkten (en woonden), zijn er ook afgebeeld, en Madeleine hoort het graag: wie niet goed voor de paarden zorgde, kreeg zijn ontslag. Een streepje Chopinmuziek bij het meer is het einde van de rondleiding.

Terug naar boven

Omdat de lucht in de mijn vrij is van vervuiling en rijk is aan micronutriënten, heeft men een kuuroord gebouwd op 135 meter diepte. Wij vinden het wandelen op zich al een goede kuur, zeker op de terugweg. De gids leidt ons doorheen lange gangen, tegen een flinke snelheid, maar iedereen kan volgen. De gezonde lucht werkt al? Eindelijk komen we bij de liften, die iedereen nog sneller naar boven brengen.

Marktbezoek

Vandaag hebben we tijd om vroeg te dineren. We gaan opnieuw de Italiaanse toer op. Dan is het effen rusten en dan naar de Grote Markt. Met haar 200 m² is de grote markt van Krakau het grootste middeleeuwse plein van Europa. Een lakenhal is er in het midden geplant. Wij wandelen er doorheen en gaan dan effen schuilen in de gotische Mariakerk. Je mag er geen foto’s nemen, enkel bidden, en daar houden wij ons aan (of hebben de anderen alleen maar gekeken?). Omwille van de avondregen gaan we hotelwaarts, naar de ‘schoonste plek van Krakov’, de orangerie van ons hotel, waar we soepen en dessertjes eten, met zicht op de skyline van torens.
 

De schacht van de zoutmijn


Wachten in de zon


Geen marmer, maar zout


Paard aan het werk in de draaimolen om materialen naar boven te hijsen


Guido bij het zoutbeeld van Kazimierza, historische koning


De ondergrondse kerk


Het Laatste Avondmaal in zout


Rik tussen de zoutmannen


Lakenhal op de grote markt

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten