Berlijn (juni 2017)
Maandag 5 juni
We strijken
neer
Een
Pinkstermaandagmorgen naar Brussel rijden, met nauwelijks verkeer, het is om
over te doen. Ik word om kwart over zes opgepikt in Zonhoven, de luchthaventaxi
rijdt nog over Beringen om andere passagiers op te pikken, maar om twintig over
zeven staan we al in Zaventem. Klaar voor een nieuwe familiereis, met mijn zus
Madeleine, mijn broer Guido, Marie-Thérèse, buurmeisje uit onze kinder- en
jeugdjaren, en ikzelf. Om half tien gaan we de lucht in en rond kwart over elf
zijn we in hotel Riu Plaza Berlin.
Waar
kunnen we naartoe?
In het
Italiaans restaurant waar we eten, gedragen we ons als onvoorbereide toeristen.
We vragen aan de baas wat in de buurt te zien is, want “We kennen hier nog
niets”. De zoon van de baas wijst ons op de nabijheid van de Gedächtniskirche
en het Europacenter. Dat lijkt ons een goed begin. Aan de Gedächtniskirche is
de blauwe toren in restauratie, maar in de nieuwbouwkerk krijgen we een mooi
beeld van wanden in blauw glas. De verrezen Christus trekt er alle aandacht.
Naast de kerk zien we ook de kaarsen die staan opgesteld ter herdenking van de
aanslag op de kerstmarkt in december 2016 in de buurt van deze kerk.
De
toren in
In de
buurt ligt ook de zoo van Berlijn. Wij verkennen de ingang, om daar later in de
week terug te komen. Op een werkvergadering op een terras ontdekken we de
Siegessäule: die is te voet bereikbaar en uitdagend, want er zijn 285 trappen
naar boven. Via de Volkswagen Technische Universiteit komen we op de bekende 17
juni-straat, bij de Charlottepoort. Madeleine en Marie-Thérèse nemen de
kronkelweg door het park, Guido en ik wandelen rechtstreeks naar de zuil. Wij
ontdekken de tunnel om bij de zuil te geraken. De dames zoeken en vinden geen
zebrapad, en weten van geen tunnel. Maar ze geraken toch bij ons. Bovenaan
krijgen we een mooi zicht op Berlijn. We ontdekken de Brandenburgerpoort. Langs
een kortere weg keren we terug naar het hotel. We ondervinden dat je bij het
oversteken toch best een zebrapad gebruikt. Anders zou je wel eens op de verkeerde
manier de lucht in kunnen vliegen.
|
Overblijfsel van de Gedächtniskirche, na bombardement van 1943, en als ruïne bewaard, met links de nieuwe kerk en rechts de toren in restauratie.
|
|
Van de drie nagels van het verbrande kruis is dit kruis gemaakt.
|
|
Binnenzijde van de nieuwe kerk, met muren in blauw brandglas.
|
|
Even poseren bij de nieuwe kerk.
|
|
Ter herinnering aan de aanslag op de kerstmarkt, december 2016.
|
|
De Charlotteburg-poort
|
|
De zuil ter herinnering van de Pruisische overwinningen in de 19de eeuw, met beeld in bladgoud.
|
|
Madeleine en Marie-Thérèse in bewondering voor het fresco op de eerste verdieping van de zuil.
|
|
Guido (links) wacht en komt op nieuwe adem bij de tunnel.
|
|
Hotel Riu Plaza Berlin. Wij zitten op 4de van 17 verdiepingen.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten