We
vertrekken even voor Kortenbos, om richting basiliek te wandelen. Met als
psalmvers ‘Heer, onze Heer, hoe machtig is Uw Naam, allerwegen op aarde’, een
uitnodiging tot bewondering van de natuur en van je eigen zijn. Het grote
wonder zien van je mens zijn, in zijn kleinheid en toch mogen leven.
In
Kortenbos gaan we binnen in de basiliek. Het Mariabeeld is er klein … het
hoofdje zie je nauwelijks, en dankzij de mantel krijgt het aandacht. Dat kleine beeldje heeft grote wonderen
gebracht. Geloof ik in de kracht van het kleine, het eenvoudige?
We
wandelen naar Domein Nieuwenhove, met een groot bos, het grootste van
Haspengouw. Het thema van vandaag is ontmoeten, elkaar verder ontmoeten,
vertellen, open komen en open staan, verwonderen. Ik denk aan de tijd dat ik
met een goede vriend hier door het domein wandelde. Het was een stukje
levensweg samen. Intussen heeft hij nog veel moeilijke momenten meegemaakt en
ook nu heeft hij het moeilijk, vooral omdat hij zich niet gewaardeerd maar
gebruikt voelt. Ik hoop dat het voor hem ooit lichter wordt.
Na
de middag trekken we richting Zepperen, over de GR 128, een van de mooiste
GR-routes van België. We krijgen een stukje uit de zendingsrede van Jezus als
meditatiestof. ‘Neem geen geldbeurs mee, laat je eerste woord zijn ‘Vrede aan dit
huis’ en zeg ‘Het koninkrijk van God is dicht bij u’.’ Het doet er mij aan
denken hoezeer ik meer bekommerd ben om de groei van de kerk, dan om blij te
zijn met het kleine dat tussen mensen gebeurt. Dat is de vrede en het geluk van
het evangelie, daar is God dichtbij.
Bij
de uitwisseling ’s avonds worden mooie verhalen over schoenen verteld: het
pelgrimeren als een weg van rouwverwerking, de schoenen waarmee je ooit met een
geliefde reisde, de schoenen van een meisje dat werd achtergelaten, de schoenen
van een opvoedster die met aandacht eucharistie viert (‘Had ik zo’n moeder
gehad, ik had hier niet gezeten’, zegt een jongere tegen haar in
Scherpenheuvel), de schoen van de kankerpatiënt die kan zeggen ‘Ik sta in de
palm van zijn hand’, mijn sandalen uit India, de schoenen van het werken op het
land, de schoen van de pastor die soms vooroploopt, naast mensen gaat (zoals in
Emmaüsverhaal) en die ook kan loslaten. Dank je voor die verhalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten