De laatste etappe van onze pelgrimsweek. We starten
aan het kerkje van Grootloon, dat op dat uur nog niet open is. Het
geluidskunstwerk in de kerk is daardoor niet toegankelijk. We nemen onder een
sterke zon de weg tot in Bommershoven aan de kerk. Daar ontvangen we het thema voor deze
dag: bezielen, verbeelden, herbeginnen. De opdracht is dus: ons richten op morgen,
op onze pelgrimstocht naar buiten, met een vernieuwde ziel bezielend naar
mensen gaan.
Wat heeft mij deze week het meest deugd gedaan?
Dat het voor mij een feestweek is geweest. Ik heb nog eens mogen stilvallen bij
mijn priester zijn. Is dat niet de bedoeling van een feest? Stilvallen bij
hetgeen je ontvangen hebt, je bezieling uitzuiveren en dan je voorbereiden op
de volgende etappe.
Op de middag zijn we in Vechmaal, in De Horne,
een fijne lunchplaats, met champignonsoep, maar we worden verrast met een groentesoep.
De laatste kilometers. In Heks (aan het Lod Lavkimuseum, even voor de kerk) luisteren we naar het einde van het Emmaüsverhaal. ‘Blijf bij ons, Heer’, zeggen de twee leerlingen. Dat is ook mijn vraag.
Regenwolken komen op. We schuilen even onder een
picknickoverdekking. Mijn rechterschoen heeft het begeven. Een trekdraad en een
touw, die daar gevonden worden, houden mijn zool vast tegen mijn kous. De regen
blijft dreigen en veiligheidshalve gaan we niet via de doorkijkkerk, maar rechtstreeks
naar Grootloon. Nu is het kerkje open. De geluiden komen nog uit het plafond.
Maar wij gaan vooraan zitten voor een laatste deelmoment. In een kring, de hand
op elkaars schouder, spreken we een pelgrimszegen uit, een vredewens voor
ieders weg.
 |
Luc, Leen, Anita, Rik, Katelijne, Hilde, Rita, Brigitte |
Als we in Hoepertingen terug zijn, kunnen we nog net een groepsfoto maken. En dan is er taart, Limburgse vlaai, ter afsluiting.
Iedereen is weer de poort van zijn of haar
leven ingestapt. Tot onze wegen elkaar weer kruisen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten