Naar Park Guëll
Gisteren
gingen we reeds de torens op van de basiliek. Vandaag gaan we nog hoger. Eerst
naar Park Guëlll, ontworpen door Gaudi en gefinancierd door Guëll. Deze wilde
een tuinstad voor de burgerij aanleggen, met zestig villa’s, aan de rand van de
stad. Maar bij de dood van Gaudi waren er niet genoeg kandidaat-kopers. De stad
heeft dan het terrein gekocht en er een publiek park van gemaakt. Aan de ingang
staan twee mooie huizen, bedoeld als conciërgewoningen. Het is een beetje
klimmen, van de metro tot aan het park,maar ook Guido geraakt er.
Een Gaudi-concept
We
wandelen rond en lopen tussen de sprookjesachtige constructies. Het beeld van
een grote hagedis aan de ingang heeft succes bij de meeste bezoekers. Wij maken
enkele foto’s op ‘de langste bank ter wereld’, boven op de zuilenzaal, en
helemaal rondom. Momenteel zijn er restauratiewerken bezig, vooral voor de
waterbuizen naar de fonteinen. Wij genieten nog van het mooi aangelegde
bloemenpark.
Met de kabelbaan
Daarna
gaan we op weg naar de berg Montjuïc. Via de metro gaat dat snel, maar we
verlaten te vroeg het metrostation: vanuit de metro kan je namelijk rechtstreeks
met een speciaal metrotreintje tot bij de kabelbaan naar boven. Een begripvolle
controleur van de metro laat ons gratis terug binnen en wij ontdekken het
metrotreintje. Dan de cabine in van het kabelspoor. Die brengt ons bij een
kasteel, een vesting. We hebben honger en omdat er in het kasteel een cafetaria
is, betalen we om er binnen te gaan. Wat een tegenvaller: de cafetaria bestaat
enkel uit snoep- en drankautomaten! We
dalen af, Guido en ik via de kabelbaan, Madeleine en Marie-Thérèse te voet. Zo
hebben ze toch nog iets voor hun geld!
Een magisch geheel
We
gaan dan iets eten in de buurt van Plaça Espanya, omdat daar enkele speciale
gebouwen staan. Dat blijkt de ontdekking van de dag te zijn: we wandelen langs de
Beurs (de Fira) van Barcelona tot bij het Nationaal Paleis, gebouwd bij
gelegenheid van de wereldtentoonstelling van 1929, maar het ziet eruit als een negentiende-eeuws classicistisch bouwwerk. Momenteel is er het Nationaal Catalaans Kunstmuseum. Wij kunnen tot boven gaan, langs ‘de magische fontein’, en Guido maakt er een filmpje van de grootste waterval. Van bovenaf bewonderen we het gehele plein: de twee torens bij de ingang, de arena ernaast, de brede laan langs de Firagebouwen, de Sagrada in de verte, de Montjuïc voor ons. Dit plein is voor ons allen het orgelpunt van de dag.
|
De hagedis van Gaudi, embleem van Barcelona.
|
|
Hier zijn de zuilen weer als bomen.
|
 |
Op de langste bank van de wereld
|
 |
In de Gaudi-tuin.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten