Buitenzijde
Na
een goede nacht voor ieder van ons, en een gevarieerd ontbijt, trekken we naar
de Plaza Sant Antonio, en nemen daar de metro naar de Sagrada Familia. De
eerste indruk is overweldigend: zijn we aan een spookhuis beland, met beelden
en allerlei rare vormen aan de buitenkant? We beginnen de ronde rond de
basiliek aan de kant van de geboortetorens. We zien al enkele taferelen zoals
het huwelijk van Jozef en Maria, en het geboorteverhaal. Aan de noordzijde zien
we een mengeling van gotische en moderne bouwstijl, met reptielen tegen de
wand. Aan de kant van de passietorens zien
we het hele lijdensverhaal. Bovenaan de tekst ‘Jesus Nazaretus Rex Judeaorum’,
de INRI van onze kruisbeelden. We zien nu ook dat de gaven van de Geest op een
toren staan. Aan de zuidkant is nog het meeste werk: daar zie je nog geen
versieringen.
In de torens
Bij
het bezoek mogen we onmiddellijk de toren op. We kozen voor de geboortetorens,
de oudste. Een lift brengt ons tot ongeveer halfweg, zo’n 60 meter. Daar krijgt
je een fantastisch zicht op de ornamenten van de toren, geïnspireerd door de
dieren- en plantenwereld. De torens zelf zijn op zich ook bijzonder om in af te
dalen. Het is alsof je doorheen de kronkelingen van een slang afdaalt.
In de basiliek
De
volgende grote verrassing komt als we weer op gelijkvloers zijn: je staat in
een kerk die je onmiddellijk in een andere wereld brengt, omwille van zijn
schoonheid. Zuilen die de vorm hebben van bomen. Met takken die het dak dragen,
zonder steunberen. Glasramen waardoor de muren een kleur krijgen: van blauw
naar geel en rood. Een baldakijn met vijftig lampen (Pinksteren), boven een
gekruisigde Christus met lichtjes opgetrokken knieën. Deuren die versierd zijn
met teksten in metaal, o.a. het Onzevader en delen van het lijdensverhaal.
Antoni Gaudi
Architect
Antoni Gaudi heeft deze ‘verzoeningskerk van de Heilige Familie’ tot zijn
levenswerk gemaakt. Toen hij omkwam bij een tramongeval in 1926 waren enkel de
geboortetorens gebouwd. Tegen 2026 zou het gebouw voltooid zijn. Door de
toeristische bezoeken komt er nu eindelijk genoeg geld binnen om de afwerking
te bekostigen. We zien dan ook heel wat kranen rond de basiliek staan en
arbeiders aan het werk. De hoofdtoren van 170 meter moet nog komen (net onder
de hoogte van Montjuic, de berg nabij Barcelona, want de mens mag niets hoger
scheppen dan de Schepper deed, volgens Gaudi).
Bouw-kunst
Daarna
wandelen we langs een aantal huizen die ofwel in de stijl van Gaudi zijn
gebouwd, ofwel door Gaudi zelf. Casa de lles Piunxes is zoals een
sprookjeskasteel. Casa Mila kreeg de bijnaam ‘La Predrera’, de steengroeve. De
torens op het gebouw zagen we ook in de helmen van de soldaten bij het kruis in
de Sagrada Familia. En in het Casa Battló zien we als dak de schubben van de
draak van Sint-Joris. We komen dan uit op de Plaza Catalunya en we besluiten om
te voet via La Rambla naar ons hotel terug te keren.
 |
Aankomst bij een spookhuis?
|
 |
Zoek de kerstfiguren
|
 |
Reptielen tegen de wand
|
 |
Taferelen op de passietorens
|
 |
Zicht vanuit de geboortetorens
|
 |
Hoog en met de glimlach
|
 |
Als op een preekstoel
|
 |
Bijna door de slang gevangen
|
 |
De Christus onder het baldakijn
|
 |
Welk getal bekom je in alle richtingen? En welk dier is meer trouw dan Judas?
|
 |
Casa Milà, met twee torens en kruis op dak en golvende muren.
|
 |
Casa Battló, met: geschubd dak, met keramiek versierde schoorsteen, bizarre balkonleuningen.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten