Onder de bomen

Dinsdag 24 juli 2018

Leefregel 3. Verzoen je met je aardsheid

We starten en trekken naar de basiliek van Kortenbos. We horen er dat in het woord ‘humilitas’ (nederigheid) het woord ‘humus’ zit, te vertalen als ‘aardsheid’. We zijn geen engelen, er zijn grenzen aan ons mens-zijn. En toch vertrouwt God aan die broze mensen zijn schepping toe. Voor we verder trekken voegt ook Marie-Luce uit Molenbeek zich bij ons. Zij gaat met ons op weg. Onderweg staat ieder in de stilte stil bij de vragen: hoe ervaar ik mijn aardsheid? En waarvoor mag ik dankbaar zijn? Waarom moet het voor mij bv. nogal perfect zijn?  

Leefregel 4. Durf wachten en leer verlangen

‘Alleen als we geduld hebben met onszelf en met de mensen, kunnen er mooie dingen groeien’, zegt Leo Fijen. Luc voegt eraan toe dat dit ook geldt voor lichamelijke verwondingen: ook op genezing van binnen uit moet je kunnen wachten. Het is niet omdat de wonde dicht is, dat ze van binnen genezen is. We zijn intussen in het domein Nieuwenhoven, en kunnen er wandelen in de koelte van het woud. Ik denk aan mensen voor wie genezing heel lang duurt. Hebben zij nog de moed om ook iets anders te verlangen?

Leefregel 5. Voeg je naar het ritme van de aarde

Wat je doet, bewust doen, met heel je hart en aandacht. Niet reeds met je hoofd bij het volgende zitten. Iemand vertelt mij onderweg hoe hij dat probeert tijdens deze dagen: heel bewust te kijken naar de natuur. Dat geeft een overvloed aan ontdekkingen, maar het geeft ook rust: je kan er meer deugd aan hebben. We hebben ons vandaag ook aangepast aan de hitte: we blijven voor de namiddagtocht in het domein en we korten de voettocht in tot zo’n 15 km.

 

 

In de basiliek van Kortenbos

 

Bij het kleine Mariabeeld met de grote mantel

Met zijn twee, assen uitstrooien van een dierbare vriend.



Wandelen in de koelte van het bos.



Een overvloed aan water, waterleven, aardse pracht