Woensdag 25 juli 2018
Loslaten en vertrouwen
Vandaag
trekken we naar Tongeren, om mee te doen met de pelgrimswandeling op de
feestdag van de apostel Jacobus, patroon van de pelgrims. We gaan op zoek naar ‘wonderen’
in ons eigen leven, naar wat ons vanuit de diepte raakt. Een eerste ontdekking
kan er komen vanuit de idee: ‘Onderweg ontvang je wat je nodig hebt’. Maar
daarvoor moet je wel ruimte scheppen, soms letterlijk dingen durven opruimen en
wegdoen. Waarom heb ik het daarmee zo moeilijk? Vertrouw ik te weinig op
anderen?
Het wonder van de ontmoeting
Ik
leer vandaag nieuwe mensen kennen. Nicole zie ik weer, vroeger werkend in de
chirowinkel en nu in Freinetscholen. Ze vertelt over haar nieuw leven. Gerda
vertelt over haar vier kinderen, hun zoeken, hun eigen manier van ‘geloven’. Ik
ben blij dat die mensen weer even op mijn weg zijn geweest: ze brengen
positieve verhalen, ze maken me blij. Goddank. Intussen zijn we beland bij een ‘oud
gebedshuis’, met beeld van ‘Jezus op de koude steen’. Het is niet open maar het
is een heilige plek om te zitten. We trekken verder en komen uit in de
Sint-Evermaruskapel en de Sint-Evermaruszaal. Het is middag en we zijn al elf
kilometer ver.
We
horen het mooie verhaal van het ‘onbeschreven blad’. Over een pelgrim die zijn
zonden ‘opschrijft’ (in de 9de eeuw …) en op het altaar legt. De
bisschop roept hem, de man vertelt over zijn zonden en de bisschop opent het
papier: het is onbeschreven. ‘Zo ben jij nu voor God’, zegt de bisschop. Ik
denk onderweg over wat ik op het onbeschreven blad zou plaatsen. Daar moet ik
niet lang over denken en evenmin over mijn penitentie (tijd voor God
ertegenover plaatsen).
Inspiratie en inzicht
Welk
wonder verricht een pelgrimstocht met mij? Er loopt iemand met een zonnescherm
voor mij. Ik ziet alleen dat scherm. Nu besef ik: ik ga op tocht om meer zicht
te krijgen op wat ik doe, ik mag kijken naar de variatie van de natuur, ik kan
mijn priester zijn overschouwen. We eindigen aan de Sint-Janskerk met een
afsluitend gebedsmoment. Meerdere stemmen van dank klinken. De pelgrims gaan
'verwonderd' en met hun wonder, naar huis.
 |
Nog een Compostela-figuur: Sint-Evermarus. |
Beeld in Rutten, met schelp & route. |
Vandaag zijn we met meer dan elf. |
 |
Bij de kapel van 'Jezus op de koude steen'. |
 |
Vandaag zorgt Uzzi ervoor dat de pelgrims niet verloren lopen. |
 |
Sint-Janskerk Tongeren, begin en einde van de tocht |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten