Dan opnieuw 200 km verder, tot Pamukkale (‘kasteel van katoen’), in de oudheid ‘Hiërapolis’ (‘stad van genezing’). Velen komen daar naartoe voor de warmwaterbron die de rotsen wit kleurt en die een genezende werking heeft. Het was het Lourdes van de oudheid! Het regent er als wij er zijn. Dat belet ons niet om alles te bezoeken, het nog bijna intacte theater, de oude toegangspoorten, de begraafplaats, enz.
Ik zat vandaag vooraan in de bus en kreeg Felix als buur. Hij is 80+ maar doet met alles mee. Zijn pastorale leuze is een vers van Roland Vanderschalk:
‘Ik zal de oogst niet zien,
noch binden ooit de hoge schoven.
Maar doe mij in de oogst geloven
waarvoor ik dien.’
Hij springt mee in het bad van deze tijd, maar is ook blij dat hij mee is gegaan tot op de hoogste heuvels, om alles te zien.
Ik had iemand ook een tekst van Rumi beloofd (wiens graf wij gisteren bezochten):
‘Eén kandelaar verliest niets van zijn glans door een andere kandelaar te verlichten. Maar twintig kandelaren samen geven natuurlijk meer licht dan één.’
Jos, Luc, Karel, Hans, Bernard, Bart, Tony, Tjeu T, Henri, Tjeu P, Jaak J, Geert (rechts van zuil) Luc, Felix, Jaak H, bisschop Patrick, Rob, Dries, Paul, Sandro, Gust, Roel, Rik (Tjeu N ontbreekt) |
Hans (streepjeshemd) leest uit Handelingen over Paulus in Antiochië.
Tjeu P, Bernard, Geert, Tjeu T, Felix, bisschop Patrick, Jos, Henri, Sandro, Tony, Gust, Luc, Roel luisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten