Naar waar de toegang verboden is aan de dood

We slagen erin om op het geplande uur te vertrekken, even na zeven, voor een busrit van rond de 200 km naar Bergama, het oude Pergamom. Het is een stad die vermeld wordt als een van de bestemmelingen in de Apokalyps: daar zou de troon van Satan staan … Dit is wellicht een verwijzing naar het Zeusaltaar op de Acropolis van Pergamom. In Pergamom heeft men het ‘perkament’ ontwikkeld (op basis van gazellen- en hertenleer) en daardoor geraakte het gebruik van papyrus (uit Egypte) in de verdrukking.
Met de kabelbaan moeten we stijgen tot in de ‘bovenstad’, het heet immers ‘acropolis’. Het moet in de tijd van de Grieken en Romeinen een zeer mooie stad geweest zijn, bestemd voor de elite. We kennen intussen het recept van die klassieke steden: een toegangspoort met bewakers, een paleis, tempels, baden en watervoorziening, een bibliotheek, … Het theater is het meest steile theater uit de Oudheid, en voor mensen met hoogtevrees is het zweten om naar het middengedeelte af te dalen. Het Zeusaltaar is al jaren geleden verhuisd naar het voormalige Oost-Berlijn. Wij krijgen wel een maquette te zien.
Een kilometer verder ligt Asklepion. Het was een zeer bekend kuuroord, vooral sinds arts Galenus er werkte (+ in 201 na Chr.). Wij kunnen nog de kuurbaden van toen zien, maar vooral zijn manier om geesteszieken aan te pakken: zij moesten doorheen een donkere tunnel, met shockgeluiden of shockeffecten met slangen, dan kwamen zij in droom- en gesprekskamers, daar kregen zij verdovende middelen om tot rust te komen of om hun problemen naar boven te brengen, of zij konden vanuit hun problemen een theatervoorstelling creëren. Nadien konden zij zich tot Asklepios wenden voor een offer. Op de toegangspoort stond: ‘In naam van de goden, de toegang is aan de dood verboden’. De slangen van Asklepion (de esculaap van onze apotheken) waren het symbool van onsterfelijkheid, van voortdurende verjonging.
Ook Paulus is daar gepasseerd, op zijn derde missiereis, op zijn weg naar Efese. Hij had zijn geneesmiddel tegen de kwalen van het leven: het bood de weg van het kruis aan. Ook die weg is een weg die elke dood overwint.
We hebben vandaag vele oude stenen gezien, met betekenis. Luc V had in de voorbije week stenen verzameld op de plaatsen die we bezochten. In de eucharistie waarin hij vandaag de homilie hield, ontvingen we een van die stenen, met een nieuwe naam, door iemand anders erop geschreven. Steengoed, kei-neig.

In Asklepion: Gust en Geert wagen zich in de tunnel van de shocktherapie

Het theater van Pergamom: ook Felix (met pet) daalt onverschrokken af.

Maquette van de Zeustempel in Pergamom