Dinsdag 13 februari

Het straatleven

Wij nemen de tijd om in Madurai van hotel te veranderen, want in hotel Amika konden we maar twee nachten blijven. We komen rond 11 uur toe in de Lotus, en deze keer zijn er voor ons wel twee kamers voorzien. We mogen zelfs onmiddellijk inchecken. Voor de middag koopt Madeleine een weekendtas in een kofferwinkel, met korting en met één jaar garantie. Zo nodig komt zij terug! In de namiddag verkennen we een koffiebar: ze hebben er sandwiches met kaas, en die proberen we uit. Het blijkt om een vorm van croque-monsieur te gaan. We laten er enkele inpakken voor morgen, want dan zijn we bijna de ganse dag onderweg. Tussendoor ga ik naar het centraal postkantoor voor postzegels op onze zichtkaarten. Dat loopt vlot, al moet de bediende de kluis openen, om zegels van 50 roepie te kunnen aanbieden. Met Anton en Max wandelen we dan naar de tempel. Nu gaat Anton een rugzak kopen in de kofferwinkel waar Madeleine straks was. Het geeft mij de kans om enkele straatfoto’s te maken. In de straat naar de tempel toe staat een stier. Je denkt: die gaat braaf naar de tempel toe, maar op een bepaald moment krijgt hij Max in het oog, en die krijgt een stoot van de stier in zijn heup. Max en ik vluchten vlug een winkel in. De stier is weer in rust. Max heeft wellicht een blauwe plek op zijn bil.

Een chique stoffenwinkel

Overal staan de moto's geparkeerd.

Soms valt het licht uit...

Hij heeft zijn ananaskraam bijna midden op de straat.

Wie wordt eerst bediend? Die zich het meest opdringt.

Riksja's snellen overal voorbij.

En ze moeten links rijden.

Max in de kofferwinkel met Anton.

Tempelbeleving

Onderweg naar de tempel verken ik even een winkel met kunstvoorwerpen. Ik wil er misschien terugkomen met Madeleine, die nu nog in een stoffenwinkel is met Astrid. Als ik op haar wacht komt de winkelman opnieuw naar mij: Madeleine is in zijn winkel! Ik ga mee, en, ik mag naar de bovenste verdieping gaan, om van daaruit foto’s te maken van de tempel. Daarna is het onderhandelen over iets wat ik wil kopen: ik stel voor 75% te betalen van de vraagprijs, maar dat pakt niet. Madeleine wijst er mij op dat die prijs nog te hoog is. Uiteindelijk krijg ik het voor bijna 1/4 van de vraagprijs! Niet naar de zin van de verkoper; zijn winkelbaas gunt het mij wel aan die prijs, als hij ziet dat ik anders zonder te kopen de winkel verlaat. Daarna vraag ik aan Madeleine waarom zij in die winkel was binnengegaan. Dan blijkt: zij is door die winkelman binnengeroepen met de melding dat haar broer binnen was! Hij had blijkbaar goed ingeschat dat zij en ik wel eens broer en zus zouden kunnen zijn. Tussen al die Indiërs vallen wij niet alleen op als blanken, maar ook als bloedverwanten. In de tempel leidt Madeleine mij naar de Zuidpoort. Die is bijzonder mooi, in schilderingen en beelden. Op een plek bij het water houdt Madeleine nog een laatste keer halt om Shiva te groeten. “Ik kom hier wellicht nooit meer”, zegt zij mij, “maar aan deze plek zal ik thuis nog dikwijls terugdenken.”

Zicht op het enkele torens van de tempel.

Enig zicht op de gouden tempel.

De gouden toren voor Meenakshi

De gouden toren voor Shiva

De Noordertoren