Vrijdag 2 februari

 In de Stiertempel

Vandaag gaan we eerst naar een geliefde tempel van Madeleine: de Stiertempel, waar we gisteren voormiddag eindigden. De riksja-chauffeurs begrijpen ons niet goed, ik toon de foto’s, maar er is hulp nodig van een jongere die Engels kent, om uit te leggen aan een chauffeur wat wij bedoelen. In de tempel gaat Madeleine naar het Shiva-altaar. Daar is een dienst bezig en de priester nodigt haar uit om te blijven zitten: dat past voor haar op deze 2^de februari, dag waarop onze broer Guido zeventig jaar zou worden. Ik ben intussen blijven hangen bij de Stier, maak er een betere foto van, en bij de fotosessie in het voorste gedeelte. Er is weer een huwelijk. Ik word gevraagd om even te gaan poseren bij het bruidspaar: het is voor hen een zegen dat een vreemdeling naar hun feest komt. Ik mag ook een foto maken van het bruidspaar. En daarna is er een fotosessie: families, jongeren, meisjes willen dat ik hen fotografeer. Het hoort bij het feest. Ik mag ook gaan ontbijten met de genodigden, maar ik wacht daarvoor op Madeleine. Ik zie het bruidspaar en de familie het heiligdom bezoeken: aan elk altaar brengen ze een groet en bij de Stier zelf gaan ze op hun knieën en buigen tot op de grond. Zo drukken ze de hoop uit dat hij hen meevoert tot bij Shiva. Madeleine komt pas tevoorschijn als het ontbijt is opgeruimd. Niet erg, want we hadden reeds ontbeten in ons hotel.

 

De Stier, voertuig van Shiva

Kop van de Stier

Het bruidspaar (zonder mij)

Drie geslachten?

Jonge mannen willen ook op de foto.

In feestkledij

Met de passende sieraden

Vader met dochter

Dochter in feestkledij

Kerk gezocht

Ik had gelezen dat er in Pudycherry drie katholieke kerken zijn. De riksja-chauffeur zoekt op zijn smartphone en komt uit bij de Heilige Geestkerk. Als we er aankomen merk ik dat het niet de kerk is die ik voor ogen had. Het is een kerk van de Salesianen (zoals in Don Bosco Hechtel). In de kerk, genoemd naar de Heilige Geest, wordt gezongen: een charismatische gebedsgroep. Voor mij is hun zang en hun ritmisch klappen een feestlied voor Guido. Wij zijn er dus niet voor niets! Hij heeft er zeker van kunnen genieten. In een huis op het kerkplein zie ik een priester op de trappen staan, in het wit gekleed. Ik stel mij voor en roep zijn hulp in om de katholieke kerk te zoeken die ik bedoel. Hij legt ons uit dat het wellicht gaat om de kerk ‘Onze Lieve Vrouw van de Engelen’, de eerste katholieke kerk hier, opgericht door de paters Kapucijnen. Zij ligt in wat men noemt ‘de witte stad’, het oude Franse stadsdeel. Na het kerkbezoek wandelen we door een park, gewijd aan Jeanne d’Arc, over de promenade langs de zee en keren dan terug naar ons hotel, want met de familie van Astrid hebben we pas afspraak om vier uur.

Voorgevel van de Heilige Geestkerk

De duif van de H. Geest en driehoek van de H. Drieëenheid

Gebed in charismatische sfeer

Voorgevel kerk 'Onze Lieve Vrouw van de Engelen'

Zijgevel (zichtbaar van bij de markt)

Maria en drie engelen

Van op de zeedijk

Meditatieplek

We zien elkaar aan de vroegere ashram van Sri Aurobindo, geboren op 15 augustus 1872 in Calcutta, overleden op 5 december 1950 in Pondicherry. Hij is een filosoof, dichter en spiritualistische schrijver die een nieuwe benadering van yoga ontwikkelde. Hij pleit voor ‘integrale’ yoga, voor lichaam, geest en ziel. Daardoor kunnen de mens en de mensheid tot een groter mentaal bewustzijn komen, waardoor er een nieuw soort mens ontstaat. Nu is de vroegere ashram toegankelijk om te mediteren, rond een gedenkplaats voor Aurobindo en zijn partner, de Franse Mirra Alfassa, ‘Mother’ genoemd. De gedenksteen is een ‘Samadhi’, een plaats van meditatie. Er hangt stilte. De auto’s en riksja’s in de buurt mogen niet claxonneren. Je kan een groet brengen bij de gedenksteen. De meeste bezoekers, waaronder heel wat Westerlingen en Indische toeristen, blijven er een tijdje mediteren. “Ik was er onmiddellijk bij mijzelf”, zegt Astrid mij nadien. Morgen gaan wij naar Auroville, door Aurobindo en the Mother gesticht als ‘de ideale stad voor de mensheid’.

Geen camera's toegelaten

Ingang van de 'samadhi', de meditatieplek

Alles wordt proper gemaakt voor ons bezoek.

Bemerk de Franse straatnamen & claxonneren verboden

Gedenksteen voor Sri Aurobindo en the Mother

Naar de markt

We nemen met ons Duits gezelschap een koffie met browny langs de zee. Daarna wandelen we tot aan de markt. Zij heet ‘Goubert Market’, ‘Fijnproeversmarkt’. Groenten, granen, pasta’s, fruit wordt er vers te koop aangeboden. Aan de koper is het om er iets voor fijnproevers van te maken. De overvloed valt op: hoe krijgt men dat ooit verkocht? Wij kopen er alleszins niets. Wij eindigen de dag bij de Ganesha-tempel, waar het feest ook gedaan is. De feestverlichting brandt nog een laatste keer.

Aan het strandcafé

Ingang van de markt

Eén van de kramen met religieuze afbeeldingen

Voor elk geloof wat wils

Shiva en Jezus naast elkaar, en minaret achteraan

Zelf uit te kiezen

Citroenen naar keuze

Doorheen de smalle gang tussen de kramen

Meloenen en ananas in overvloed

Mag zij het afval opeten?

Zij moet de baan ruimen...

De Ganesha-verlichting brandt een laatste maal.