Donderdag 1 februari 2024

 Een katholieke start

In Puducherry zijn drie katholieke kerken, van uit de periode dat deze stad een Franse kolonie was. Het was eens de hoofdstad van Frans-Indië (van 1673 tot 1954). We gaan eerst naar de kathedraal, de kathedraal van de Onbevlekte Ontvangenis. Op het plein voor de kerk is er een Lourdesgrot, waar Maria zich zo bekendmaakt aan Bernadette. Een Indische familie met twee kleine jongens vragen mij om een foto. Ik ga akkoord en dan blijkt dat ze een foto willen van mij met hun twee kinderen. De papa maakt daarna nog een selfie van hem en mij, en van zijn gezin met mij. Als witte Westerling ben ik hier een curiosum. In de kathedraal staan de teksten bij de kruisweg in het Frans. Het komt dus uit de koloniale periode. In de kathedraal wordt het altaar klaargemaakt voor aanbidding. Daarna naar de basiliek, de Heilig Hart-basiliek. Vooraan de zuilen met de vier evangelisten. Daarbinnen een Christus in het graf, weliswaar in een glazen schrijn. Beide kerken zijn open en daarvan maken mensen (christenen wellicht) ook gebruik om even te komen bidden.

De kathedraal van de Onbevlekte Ontvangenis

Bij het beeld van Christus Koning

Binnenzicht van kathedraal

Doopsel van Jezus, op doopvont

Hoofdaltaar, met monstrans die klaar staat

De lezenaar waar 'het Woord wordt gebroken'

Heilig Hartbasiliek, met vier evangelisten aan voorzijde

Lichaam van Jezus na zijn dood en kruisafname

Binnenzijde basiliek, met biddende mensen

Een tempelronde

Madeleine spreekt af met de riksja-man om ons naar meerdere tempels te brengen. Eerste halte: Arulmigu Manakula Vinayagar Temple. In deze Ganesha-tempel stond eertijds een olifant buiten om de mensen te begroeten. Nu mag dat niet meer. In de tempel gaat Madeleine op ‘darsan’ en zij krijgt een extra-zegening van de priester. Ik ga naar een ander altaar en ontvang een bloem en witte stip. In de tempel is ook een groep lagere-school-kinderen. Zij zitten op de grond en eten rijst uit een kommetje. De tempel is blijkbaar een plek om lichaam en geest te voeden. Daarna brengt de riksja-man ons naar de zee, naar het rotsstrand. Wij verkiezen om naar de Ganesha-tempel terug te keren, waar gisteren de ‘homa’ was. Nu gaan wij in de tempel zelf binnen en maken er een rondgang rond het beeld dat er staat. Om dan te pauzeren met vers sinaasappelsap in een drankstalletje bij de tempel. Er zijn nog tempels in de stad. We gaan naar de Varadaraja Perumal Temple: het is een waterbron-tempel. Met achteraan een waterbekken, wellicht om zich te reinigen. In die buurt ligt ook de ‘bull-temple’: een tempel ter ere van de stier, het vaartuig van Shiva. Op een open  plek in het heiligdom staat de Stier. Hindoes komen er toe en kussen de grond. Iemand toont ons ook de plek van waaruit je de vijf torens van de tempel kan zien. Dan is het twaalf uur: een priester luidt de klok. De deuren van de tempel sluiten tot in de vooravond. Er is pauze voor de priesters.

Ganesha tussen zijn ouders, Shiva en Pavani

Binnenzicht Ganeshatempel, vanaf ingang

Van de priester ontving ook ik een witte stip, een bindi, verwijzing naar mijn tempelbezoek.

Waterbron-tempel, voorzijde

Bij het water, met een spiritueel 'derde oog' (ajna)

Shiva en Pavani bij het water

Enkele torens van de Stier-tempel

Tempel van de Stier, het voertuig van Shiva

De Stier, met bloemen op zijn kop 

Toren van de Stiertempel

Gevariëerde figuren

Het water bij de Stiertempel met vissen

Huwelijksfeest

Bij het verlaten van de tempel merken we dat er een fotosessie bezig is. Met extra belichting en meerdere camera’s. Ik maak er foto’s van. Het blijkt ter gelegenheid van een bruiloft te zijn. Madeleine vraagt uitleg aan een dame en het is de moeder van de bruid. De vader komt erbij staan. Ze zijn fier dat hun dochter gehuwd is. Blijkbaar mensen van de betere klasse, want de dochter heeft voor dokter kunnen studeren. Madeleine vraagt of zij als mens ook aangenaam is, want “Dat is het voornaamste”, geeft ze mee.

 

Bruidegom, bruid, priester poseren met genodigden.

Een fotosessie is bezig

De ouders van de bruid

Jongen in feestkledij

In de pool

Na de middag verkennen wij het hotel. We ontdekken dat er bier wordt gebrouwen en dat op verdieping vier binnenkort een nieuw restaurant opengaat. Nu is het op proef open en wordt er alles uitgetest. We krijgen er een rondleiding. We nemen even een kijkje in de fitnessruimte. Er staat geen spinning- of andere fiets. Niet zo interessant voor ons dus. Het zwembad staat ons wel aan. Daar brengen we de namiddag door. We hebben het zwembad voor ons alleen. In het kinderbadje is er even een Indische familie. De mama gaat met haar zoontje van een jaar of drie het water in. Eerst was de jongen wat bang. Het is voor hem blijkbaar de eerste keer. Madeleine en ik lezen en rusten bij het water, in de schaduw, waar de zon achter het gebouw zit. Toch voelen we ’s avonds aan onze huid dat de zon en het windje hier verraderlijk brandend zijn.

 

Kennismaking

De Duitse familie waarmee Madeleine heeft afgesproken is ook gearriveerd in Puducherry. Zij komen naar ons hotel en we nemen samen het avondeten. Zij zijn moe na de vlucht van de voorbije nacht. Voortaan zullen we Engels met elkaar spreken: moeder Astrid, vader Anton, zoon Max, Madeleine en ik. Madeleine mag soms tolk spelen voor mij. Mijn Engels gehoor staat nog niet op punt. Elke dag een beetje vlotter zeker?

Wachten in de hal van ons hotel

Zicht op de receptie

Fotograaf in het meervoud

Foto met losse hand

"Bewogen" aankomst van Astrid