Vrijdag 30 oktober
Op de middag mogen wij gaan luisteren naar een Duits koor. Zij zijn hier door de contacten van father Vincent met een aantal parochies in Duitsland. Zij geven een aperitiefconcertje voor het personeel van het hotel. Thomas is de dirigent en hij heeft met Madeleine een hele babbel gehouden, vandaar dat wij zijn uitgenodigd. Het valt ons op hoe het personeel ‘gescheiden’ plaatsen inneemt: de vrouwen en de mannen apart.
Onze laatste dag in het
residentiële park van Chowara, een kustdorp. Dankzij Vincent zijn we hier
beland in een ‘ressort’ dat alles heeft voor een vakantiekuur, zowel
spiritueel, als fysisch. Er is hier een yogaruimte, maar ook
fitness-voorziening, een meditatieruimte, maar ook tand- en lichaamsverzorging,
en massages, in de ayervedische stijl. Straks nemen wij het vliegtuig, daarom
blijven wij vandaag in en rond het hotel.
Op de middag mogen wij gaan luisteren naar een Duits koor. Zij zijn hier door de contacten van father Vincent met een aantal parochies in Duitsland. Zij geven een aperitiefconcertje voor het personeel van het hotel. Thomas is de dirigent en hij heeft met Madeleine een hele babbel gehouden, vandaar dat wij zijn uitgenodigd. Het valt ons op hoe het personeel ‘gescheiden’ plaatsen inneemt: de vrouwen en de mannen apart.
Madeleine en Sabitha
gaan na de lunch het strand op, met hun voeten tot in de zee. Ik ga zwemmen in
een van de zwembaden van het hotel en leg mij op een strandstoel bij een
palmboom. De badmeester is blij dat hij mij van alles kan voorzien, want op
twee dames na is er niemand. Ik lees er een leuk artikel, in de Engelse ‘The
Hindu Times’, over twee koeien die met elkaar in gesprek zijn over het doel van
hun bestaan. Zegt de ene tegen de andere: ‘Wij zijn er niet voor de melk, maar
om de straten zuiver te houden … van plastiek bv.’ De andere koe heeft daar
toch vragen bij en krijgt een hele uitleg. De eerste antwoordt dan plots: ‘Kijk
uit, je trapt bijna in iets wat iemand van ons heeft achtergelaten’.
Intussen zijn we geland
in Bangalore en met de taxi tot Puttaparthi gereisd, en is het middernacht
voorbij. Het paswoord voor internet is niet gekend door de nachtpost.. Het
verslag op de blog plaatsen zal dus voor morgenvroeg zijn.
Met velen samen wordt het visnet opgehaald.
Er is werk voor velen en ieder kent zijn plaats.
Aperitiefconcert door een Duits 'federatiekoor'
(of van de 'pastorale eenheid'?).
Thomas en enkele koorleden,
zingen o.a. een lied om zegening.
De prinsessen van het ressort.
Reigers aan het strand.
De strandkerk.
Binnenzijde van de strandkerk,
met zitplaatsen op de vloer en voor blote voeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten