Priester Rik: De markt van de wereldgodsdiensten

Zaterdag 31 oktober

Deze morgen het paswoord voor internet ontvangen, maar toen lag het internet hier stil. Om maar te zeggen dat de techniek ook hier niet altijd werkt. Intussen ben ik naar het Sri Sathya Sai Baba Museum geweest. Drie verdiepingen: op het gelijkvloers weergaven van alle grote godsdiensten. Ik keek natuurlijk vooral naar hoe het christendom is voorgesteld. Er stond alvast een mooie samenvatting van het leven van Jezus. De boodschap van het christendom werd samengebracht in ‘de acht zaligsprekingen’ (het evangelie van dit weekend!) en in ‘Bemin God en de naaste als jezelf’. Voorts een aantal prenten over het leven van Jezus en een verzameling van Bijbels, in verschillende talen (ook de Nederlandse versie): ze liggen er dichtgebonden! Je kan ze dus niet openen … of meenemen … om veiligheidsredenen natuurlijk. Maar tegelijk is de Bijbel daardoor een ‘gesloten boek’. Op een tafeltje staan enkele liturgische voorwerpen: kelken, een kleine monstrans, kruisbeelden, … Over de levende kerk zag ik er dus niets: noch in haar liturgische samenkomsten en haar band met het leven, noch in haar maatschappelijke dienstbaarheid, noch in haar gemeenschap zijn. Op een ander verdiep in de tentoonstelling stond nog iets over Sint-Jan van het Kruis en Teresia van Avila, en kon je de boodschappen van Onze-Lieve-Vrouw van Fatima lezen. Als je dat ziet over je eigen godsdienst, weet je dat je ook de voorstellingen van de andere godsdiensten met de nodige omzichtigheid moet bekijken.

De tweede verdieping ging over Sathya Sai Baba. Ik had een historischer overzicht verwacht. Er werd vooral een band gelegd met ‘voorgangers’ van Sai Baba, belangrijke hindoe-denkers, en met een aantal hindoe-goden. In de rangschikking van de goden staat Sai Baba onder Shiva en zijn verschijningsvormen (Brahman en Vishnu staan bovenaan), in zoverre ik het goed verstaan heb. Dan eindigt de rangschikking. Waar plaatsen zij Jezus of de grote profeten? De ouders van Sai Baba staan op dat verdiep eveneens in beeld, met de tekst erbij: ‘Een moeder is als je dharma: een moeder kan je niet kiezen, je vrouw wel’. Hoe waar ook, voor vele Indiërs is dit niet het geval, hun huwelijken worden door de ouders geregeld.

Op de terugweg houd ik even halt bij de meditatieboom. Ik zie er tot mijn vreugde enkele Indiërs kaarsrecht zitten, in yogahouding, de ogen dicht. Daar mag ik foto’s maken en mij aansluiten.

Het is zaterdagmarkt in Puttaparthi. We gaan ernaartoe, om fruit te kopen en in de hoop dat er een ‘vogelman’ is die kaarten over de toekomst aanbiedt. Er is er geen op de markt. Wellicht zijn zij in de buurten waar huwelijken plaatsvinden. Dit is immers de tijd om te trouwen in India. In de straat hoorden we deze morgen al de huwelijksmuziek en van een van de huwelijken mocht ik foto’s maken.