De eerste ontdekkingen in Mysore

Zondag 11 oktober

Op weg naar Mysore. We houden halt in Srivangaptna, in de Stichting Sri Sai Seva: Sri Halagappa, een bekeerling van Sathya Sai Baba, heeft hier een weeshuis opgericht en een school voor hen, vanuit de inspiratie van Sai Baba. Zijn beeld is bijna overdadig aanwezig. Wij mogen de gebedsruimte binnengaan en er zelfs foto’s maken. Bijzonder is hier de vermenging van water en honing die je aangereikt krijgt  - er was wel geen priester aanwezig, maar een al wat oudere studente bediende ons. Bij het centrale beeld van Baba, staan de wereldgodsdiensten weer ‘verenigd’. En in de tempel staat tegenover de Boeddha een Heilig Hart, versierd met slingers.

In Mysore, het is zondag, gaan we naar de kathedraal. Madeleine en Sabitha respecteren dat dat voor mij belangrijk is. Een gotische kathedraal, maar van binnen wel op zijn Indisch gedecoreerd: het is sympathiek, maar vooral kitscherig. Ik mag aan Sabitha de kruisweg toelichten. De staties zijn devote foto’s, wellicht afkomstig van een kruisweg uit een of andere afgebroken kerk in Europa; die van al onze Zonhovense kerken zijn gelukkig mooier. Mooist vond ik de aparte sacramentskapel: de voorzijde is een mooi hart met een hostie in het midden in een muur van brandglas, in modern design. Ik heb mij ingehouden en maar geen foto gemaakt, om de biddende mensen niet te storen (en het fotoverbod te volgen).
Heel mooi is om te zien hoe de Indische toeristen de torens van de kathedraal op fototoestel en foon vastleggen: de buitenkant van de kathedraal mag gezien worden. Voor we naar huis gaan, rijden we nog naar een schoenwinkel: morgen loop ik in nieuwe sandalen.

 

Sadhya Sai Baba als verenigen van de wereldgodsdiensten

 

 

Een zicht op de school voor meisjes (weeskinderen, ...)

 

De Boeddha tegenover de Christus

onder het oog van Sai Baba

 

Philomena- en Sint-Jozefskathedraal, zijzicht

 

 

De kathedraal heeft succes.

Zo mag ze er zijn.