Priester Rik: Een feest rond de tempel en op het strand

Dinsdag 20 oktober

Gisterenavond, na het tempelbezoek, merkten we extra beweging rond de tempel. Er was een processie ter gelegenheid van de Durga-tiendaagse. Twee godenbeelden werden onder een baldakijn rondgedragen, in een stoet verlicht met fakkels. Voorop liepen een trompetter en een drummer. Daarbij ook enkele hindoepriesters die uit de veda’s aan het ‘chanten’ waren. Drie keer ging men rond de tempel, een bel klonk en de goden werden even afgezonderd: een doek onttrok de godheid aan het zicht, een priester kroop onder het doek en deed iets met de godheid. Aan kinderen wordt gezegd dat de bloemenkrans veranderd worden, maar in feite krijgt de godheid op dat moment de kans om intiem te zijn met zijn twee vrouwen. Daarna worden de beelden in een schommel gehangen; op die wijze kunnen zij spelen en genieten, net zoals de mensen doen. Daarna krijgen de goden voedsel. De aanwezigen ontvangen eveneens gezegend voedsel, kokosnoot met suiker en een halve banaan (“prasab”). De climax is de zegening met vuur (“arti”). Daarna worden de goden uit hun schommel gehaald en in het heiligdom geplaatst: de goden worden te slapen gelegd. Een gordijn onttrekt alles aan het zicht; enkel de hogere priesters mogen dan het heiligdom in. Heel mooi om zo’n processie eens te zien en ook wat toelichting te krijgen.

Vandaag was een vakantiedag: een uitstap naar zee met de familie van Sabitha. Geen tempelbezoek, maar toch … op het strand stond ook een heiligdom. We hadden een ‘ressorthuisje’ gehuurd, en dat is meer dan een strandcabine: een ruime kamer, een 100-tal meter van het strand af, je kan er zitten, rusten, douchen, en je hebt er uitzicht op het strand en de zee. Op het strand zag je vooral geklede mensen. Voor vrouwen is er geen andere regel, ook niet als ze in zee gaan. Van mannen wordt toegestaan dat ze in bloot bovenlijf lopen, maar niet in een korte zwembroek (in Goa zijn de regels meer westers, maar hier dus niet). Het water was heerlijk om in te zwemmen; ik schat het op minstens 25 graden. Als de zon is ondergegaan, gaan de Indiërs niet meer in zee; dan is het water voor hen te koud. Hier heb je duidelijk geen ijsberenclub.