Priester Rik: Wensen bij de boom van Sai Baba en bij Shiva

Woensdag 7 oktober

Met Madeleine ga ik naar de ashram, de plaats waar voor haar India begonnen is. We gaan binnen langs de ingang waar ook Sathya Sai Baba naar binnen reed als hij aanwezig was. Voor Madeleine is het een emotioneel moment om er opnieuw binnen te treden en zich daar welkom te voelen. Zij leidt mij rond in het domein, dat opvalt door zijn grootte en door zijn stilte: geen getoeter en geen gebabbel. Foto’s mag ik er niet nemen. Morgen komen we terug om de morgendienst mee te maken. Vandaag gaan we klimmen: naar de berg waar Sai Baba in zijn kindertijd speelde en waar een wensboom staat. Je kan er een wens op papier aanbrengen; tijdens de beklimming kan je een rolletje papier kopen. Het mooiste is nog wat hoger: het uitzicht op Puttaparthi en op het stadion van Sai Baba. Met boven de zitplaatsen de aapgod Hanoeman (belichaming van alle goden en godinnen samen) reuzengroot, en daaronder de figuren of symbolen uit de vijf grote wereldgodsdiensten (o.a. een Christusbeeld). In de namiddag nemen we een taxi naar Lepaksi. We bezoeken er het huis van Shiva. Het is een tempel uitgehouwen uit een rots (rond 1420), een van de zeven wonderen van India, met o.a. een hangende pilaar, die door zijn gewicht de andere pilaren in evenwicht houdt. Sabitha vertelt vanuit de gebeeldhouwde figuren de hindoe-verhalen. We maken er ook een ceremonie mee: twee hindoepriesters verrichten voor ons en voor de namen die wij noemen, gebeden, bij Durga, godin tegen de negatieve krachten, en bij Shiva Veerabadra, een god die ook strijdt tegen het kwaad. Ik leerde ook bij dat je de drempel van een tempel eerst met je hand moet aanraken en dan binnengaan door over de drempel heen te stappen.