Maandag 26 oktober
Tegen de avond gaan we naar de Charminar: een gebouw met vier torens, zo’n zestig meter hoog. Gebouwd in 1591 door koning Mohammed Quli Qutb Shah, de man van de gelijknamige dynastie. Het is het hart van het oude Hyderabad. Bovenaan bevindt zich de oudste moskee van de stad. Maar onderaan ligt ook een hindoe-heilligdom, want een van de vrouwen van de sultan was hindoe. In die periode hield de verwoesting op van hindoetempels en andere oude heiligdommen en werd gestreefd naar universele verdraagzaamheid. Even verder ligt een andere grote moskee. Daar worden we geconfronteerd met de kwetsbaarheid van die verdraagzaamheid: hier gebeurde in 2007 een aanslag; tijdens het vrijdaggebed ontplofte een bom tussen de biddende mannen, met een tiental doden tot gevolg. Sindsdien is er controle bij de ingang en ook mijn fototas wordt gecontroleerd. Dit deel van de stad wordt vooral door moslims bewoond. Je merkt het aan de vele vrouwen in het zwart.
De stad Hyderabad
toonde ons vandaag de mooiste overblijfselen van zijn geschiedenis. Het Golcondafort
dateert uit de tijd van de Qutb Shahi-dynastieën (1507-1687). Het was de
hoofdstad van de streek, tot vanaf 1591 een nieuwe hoofdstad werd gekozen in Hayderabad.
Het gebied heeft de grootte van een kleine stad, volledig ommuurd over een
lengte van bijna 10 km. Helemaal in de hoogte lagen de koninklijke vertrekken
van de sultan. Er was een uitgekiende voorziening voor water en voor voedsel.
Als de wachter bij de poort onderaan een bericht doorgaf, bereikte dat door een
echo-effect de bovenste vertrekken, enkele honderden meters verder. Wij wandelen
en klimmen er doorheen. Als wij helemaal boven zijn ontdekken wij zwaluwnesten:
zwaluwen uit Europa komen hier blijkbaar overwinteren. Madeleine en ik vallen
ook op als westerlingen: herhaaldelijk vragen Indiërs ons of wij op de foto willen
poseren met hun familie.
Daarna houden we halt
bij Qutb Shahi Heritage Park: de sultans uit de tijd van het Golcondafort
lieten hier tijdens hun leven reeds een graf bouwen. Het zijn telkens
koepelgebouwen, versierd volgens de kunst van hun tijd. Op dit ogenblik zijn
zij in restauratie. Enkele zijn van buiten weer mooi wit. Als dit park volledig
gerestaureerd is wordt het een toeristische parel voor Hyderabad. Nu betalen
wij nog maar anderhalve euro als inkom voor drie personen, voor parking van de
riksja en voor de toelating om foto’s te maken. En andere westerlingen zien wij
hier niet.Tegen de avond gaan we naar de Charminar: een gebouw met vier torens, zo’n zestig meter hoog. Gebouwd in 1591 door koning Mohammed Quli Qutb Shah, de man van de gelijknamige dynastie. Het is het hart van het oude Hyderabad. Bovenaan bevindt zich de oudste moskee van de stad. Maar onderaan ligt ook een hindoe-heilligdom, want een van de vrouwen van de sultan was hindoe. In die periode hield de verwoesting op van hindoetempels en andere oude heiligdommen en werd gestreefd naar universele verdraagzaamheid. Even verder ligt een andere grote moskee. Daar worden we geconfronteerd met de kwetsbaarheid van die verdraagzaamheid: hier gebeurde in 2007 een aanslag; tijdens het vrijdaggebed ontplofte een bom tussen de biddende mannen, met een tiental doden tot gevolg. Sindsdien is er controle bij de ingang en ook mijn fototas wordt gecontroleerd. Dit deel van de stad wordt vooral door moslims bewoond. Je merkt het aan de vele vrouwen in het zwart.
De wachter geeft een signaal ...
... en de echo brengt het tot boven.
Uit de harem van de sultan.
De stadsmuur, tot aan de torens bovenaan.
Europese zwaluwen in India?
Bij de vertrekken van de sultan.
Het verblijf van de sultan.
Twee grafmonumenten, eentje ten dele gerestaureerd.
Charminartorens met moskee.
Kleurrijke winkels en kraampjes in de oude stad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten