Priester Rik: Een land en een volk feest, op zijn hindoes

Donderdag 22 oktober

In de morgen zie ik het vervolg van het feest van gisteren in de tempel: na negen dagen vasten is het vandaag het hoogtepunt van de Durga. Vandaag zijn de mensen volop bezig met de pudjah (verering) voor auto’s, fietsen, moto’s, vrachtwagens. Ze worden gewassen en versierd. Dan is er een ceremonie: kokosnoten met een kaars op worden tegen de grond stukgegooid. Daarna gaat de vader met een pompoen met vuur rond de voertuigen, driemaal. Ook die wordt stukgegooid: ze spat uit elkaar en het vruchtvlees kleurt de grond als bloed. Het sap wordt over de voertuigen gesmeerd. Het is het bloed van de duivel Mahishasur die verslagen is en vandaag is de dag van de overwinning en van het licht: de god Durga heeft gedood en overwonnen. Overal aan de huizen en de hotels zie je de gebroken pompoenen liggen, de ingangen zijn met poeder versierd, er branden kaarsen. Er wordt ook niet gewerkt: het is het feest van het nieuwe leven. Het is als een paasfeest voor de hindoes.

Op deze dag vieren de moslims in de omgeving van Nellore ook een feest: Barah Shahid Darga. Het betekent ‘Het schrijn van de twaalf martelaren’. Zij zijn omgekomen bij de eerste inval van de moslims in India rond 850 (onthoofd … en hun hoofden zouden 80 km verder gevonden zijn). Op deze dag worden zij bijzonder geëerd. Ook 70% hindoes komen voor hen offeren. Zij kopen een doek om te leggen over het graf. Zij strooien bloemen. Er worden kokosnoten gebroken en er wordt suiker uitgedeeld. Wie komt, wordt ook gezegend, met een pauwenveer, die de zegen van het graf overbrengt naar de mens. Daarbij aansluitend daalt men af in het water van het meer van Nellore, om er brood te offeren: als er een wens van jou in vervulling is gegaan (bv. je hebt werk gevonden), gooi je brood in de zee; dat wordt dan opgevangen door iemand met een nieuwe wens, bv. wie een huis wil bouwen, een nieuwe onderneming wil starten, een job zoekt… Zo geeft men de vervulling van de wensen verder. Het zou ooit begonnen zijn met een koning die kinderloos was, daar kwam bidden, brood in de zee wierp, en daarna een zoon kreeg. Het is ‘het festival van het brood’ (rotila panduga). En er hoort een kermis bij. Die start vanavond. Het is vijf dagen een komen en gaan van mensen uit gans India en van daarbuiten, en velen blijven er ook een nacht logeren.
“Hindoeïsme is geen religie, het is manier van leven van mensen in Hindustan (de oude naam van India)”, hoorde ik tot mijn grote verwondering vandaag. Misschien dat ‘moderne’ en ‘gevormde’ Indiërs het zo zien, zo sterk zou ik het niet uitdrukken. Maar hoezeer het hindoeïsme met het land verbonden is, zag je vandaag ook op televisie, tijdens het eten met zijn allen in familiekring: president Modi kwam voor de inwijding en eerste steenlegging van ‘Amaravati’ (‘De stad van Krishna’), hier in de buurt van Nellore. Het wordt een stad in de aard van Brugge en Venetië, met centraal een aantal regeringsgebouwen. De president was de eerste om de eredienst te doen en de rituelen van de priesters te beantwoorden. Hij is duidelijk een promotor van Hindustan.

Dit is dus de dag voor hindoes om met een nieuwe onderneming te starten, bv. een winkel. Ik mocht met Shreema en Vaishnavi mee naar de opening van een winkel voor sari’s. Het was een topervaring, waarover ik morgen zal vertellen. Straks wacht ons een reis in de nachttrein, naar Hyderabath.